کد مطلب:313956 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:178
علمدار امام حسین
عالم و فقیه فرزانه حضرت آیةالله العظمی آقای حاج سید تقی طباطبائی قمی دام ظله العالی [1] فرزند بزرگمرد جهان تشیع آیةالله العظمی آقای حاج آقا حسین طباطبائی قمی (ره) داستانی مربوط به علمدار امام حسین علیه السلام در شهر لكنهو در كتاب شهید كربلا ج 2 ص 192 چنین نقل می كنند: در شهر لكنهو - واقع در شمال هند - زیارتگاه مخصوصی وجود دارد كه به مناسبت وجود یك پنجه ی فلزی در آن، محل رفت و آمد شیعیان (بویژه در ایام محرم) است. داستان زیر، چگونگی پیدا شدن مزبور و بنای آن زیارتگاه را شرح می دهد:
یكی از حجاج هندی شبی در مكه، حضرت عباس بن علی علیهماالسلام حامل لوای امام حسین علیه السلام را در خواب دید و او را به محل دفن خویش در كربلا راهنمایی كرد. وقتی كه حاجی هندی به آنجا رفت، این پنجه را عینا در آنجا دید
[ صفحه 300]
و در بازگشت آن را نزد نواب آصف الدوله، حاكم وقت لكنهو، آورد. نواب نیز زیارتگاه مخصوصی برای پنجه ی مزبور بنا كرد و تولیت و رسیدگی آن را به همان حاجی كه پنجه را از كربلا آورده بود واگذار كرد. بعد از مدتی، سعادت علی خان بیمار شد و شفا یافت و بعد از شفا یافتن، «درگاه» زیبایی را برای پنجه ساخت. از آن به بعد تاكنون، در روز پنجم محرم مردم به این محل می آیند و علمهای خود را به آن پنجه می مالند. علمهایی كه برای تبرك جستن از (پنجه) می آوردند به چهل یا پنجاه هزار می رسد.
[ صفحه 301]
یكی از حجاج هندی شبی در مكه، حضرت عباس بن علی علیهماالسلام حامل لوای امام حسین علیه السلام را در خواب دید و او را به محل دفن خویش در كربلا راهنمایی كرد. وقتی كه حاجی هندی به آنجا رفت، این پنجه را عینا در آنجا دید
[ صفحه 300]
و در بازگشت آن را نزد نواب آصف الدوله، حاكم وقت لكنهو، آورد. نواب نیز زیارتگاه مخصوصی برای پنجه ی مزبور بنا كرد و تولیت و رسیدگی آن را به همان حاجی كه پنجه را از كربلا آورده بود واگذار كرد. بعد از مدتی، سعادت علی خان بیمار شد و شفا یافت و بعد از شفا یافتن، «درگاه» زیبایی را برای پنجه ساخت. از آن به بعد تاكنون، در روز پنجم محرم مردم به این محل می آیند و علمهای خود را به آن پنجه می مالند. علمهایی كه برای تبرك جستن از (پنجه) می آوردند به چهل یا پنجاه هزار می رسد.
[ صفحه 301]
[1] آيت الله حاج سيد تقي قمي در كتاب مجالس شب هاي شنبه ج 1، ص 217، آن شب متوسل به حضرت قمر بني هاشم ابوالفضل العباس عليه السلام شده و ضمنا يادي از مرحوم پدرشان آيت الله العظمي حاج آقا حسين قمي رحمة الله عليه مي كند و مي گويد كه پدرم مي گفت: هر كس در كربلا باشد و در شبانه روز يك مرتبه به حرم سيدالشهداء امام حسين عليه السلام مشرف نشود پوست كلفت است. و اگر در دو شبانه روز به حرم حضرت ابوالفضل العباس عليه السلام مشرف نشود باز پوست كلفت است. حرم حضرت ابوالفضل العباس عليه السلام در بين عربها خصوصيتي دارد كه حرم امام حسين عليه السلام آن خصوصيت را ندارد، ضريح ايشان هميشه پر از پول مي باشد و اين در اثر آن است كه حاجات خود را مي گيرند: در معني، عقيده ي ويژه اي به آن حضرت دارند: زياد نذر مي كنند. اينها مطالبي است كه خداوند اين چنين قرار داده و عقل ما قدرت درك آن را ندارد.
مصيبت حضرت را از اينجا شروع مي كنند: مردم نذر چشم زياد مي كنند. مي گويند: يك چشم، نذر اباالفضل العباس عليه السلام منشأ اين كار همين مصيبتي است كه اكنون مي خوانم دشمن، چشم آقا را نشانه گرفت طبعا تير را بايد از چشم با دست بيرون كشيد ولي ابوالفضل العباس عليه السلام كه دست ندارد، سر مبارك را پائين آورد تا با زانوان مبارك تير را از چشمش بيرون كشد، دشمن بي شرف از اين موقعيت استفاده كرد، عمود آهنيني را بر فرق مباركش فرود آورد اينجا بود كه صداي حضرت ابوالفضل العباس عليه السلام بلند گرديد: برادر برادرت را درياب.